Dietetycy alarmują że bardzo poważnym problemem staje się otyłość wśród dzieci i młodzieży. Za taki stan młodych ludzi rzadko winę ponoszą nasze geny czy schorzenia. Zwykle to skutek stylu życia – nieprawidłowego odżywiania (zbyt wiele kalorii dostarczanych w pożywieniu w stosunku do potrzeb energetycznych organizmu) i braku ruchu (spędzanie kilku godzin dziennie przed ekranem telewizora lub komputera). Dodatkowe kilogramy obciążają zdrowie i źle wpływają na psychikę. Poczucie mniejszej wartości i kompleksy powodują izolację i poczucie osamotnienia. Dzieci otyłe są często dyskryminowane i krytykowane – i to nie tylko przez swoich kolegów oraz koleżanki, ale także przez dorosłych. Dlatego otyłości trzeba wypowiedzieć wojnę. To niełatwe zadanie, gdyż sam zainteresowany jest przewrażliwiony na swoim punkcie i łatwo go urazić. Aby stwierdzić u naszego dziecka nadwagę lub otyłość należy posłużyć się tzw. wskaźnikiem względnej masy ciała (BMI). BMI należy interpretować posługując się siatkami centylowymi, ponieważ zmienia się ono w miarę wzrastania dziecka (najlepiej zasięgnąć porady u dietetyka). Jest to najprostsza i najlepsza metoda. Otyłość występuje, jeżeli wartość BMI przekracza 97 centyl, a BMI mieszczące się w przedziale pomiędzy 90-97 centylem traktujemy jako nadwagę. Jeżeli u twojego dziecka pojawił się problem z nadmiarem ciałka, nie tłumacz sobie, że z wiekiem mu to przejdzie. Dobrym rozwiązaniem jest skorzystanie z porady dietetyka, gdyż ograniczenie energetyczne dla dziecka może wynosić 200-300kcal na dobę w porównaniu do wartości zalecanych i musi pokrywać wszystkie potrzeby młodego organizmu na składniki pokarmowe. Chcąc pomóc zacznijmy od siebie i zmieńmy zwyczaje żywieniowe całej rodziny. Posiłki powinny być spożywane regularnie. To naprawdę ważne! Gdyż uchroni to nasze dziecko przed niekontrolowanymi napadami głodu. Niech na stole na stałe zagoszczą warzywa i owoce – jako sałatki, surówki czy przekąski między posiłkami. Wprowadzaj na stałe do waszego menu potrawy z chudego mięsa, odtłuszczony nabiał i pełnoziarniste pieczywo. Naucz starsze dziecko liczyć kalorie i wybierać niskokaloryczne produkty Nie poganiajmy przy jedzeniu i nie zmuszajmy do zjedzenia całego posiłku. Jeżeli dziecko prosi o dokładkę, nie nakładaj jej od razu. Poczekaj! Niech poczuje, że jest syte, a zrezygnuje z dalszego jedzenia. Należy starać się, aby dzieci nie gasiły pragnienia słodkimi sokami i napojami. Dostarczają one dużo kalorii, a nie dają uczucia sytości. Zachęcajmy do picia wody. Wytłumacz, że na efekty odchudzania trzeba poczekać, ale warto dbać o linię dla zdrowia i dobrego samopoczucia. Pamiętajmy także o ruchu. Nie starajcie się nakłonić dziecka, które jest ociężałe, by od jutra zaczęło intensywnie uprawiać sport. Róbcie coś wspólnie – chodźcie na spacery z psem, na rower czy basen albo zagrajcie w badmintona. Jeżeli to możliwe zrezygnujcie z podwożenia (dodatkowa okazja do wspólnego spaceru). Otyłość to także problemy zdrowotne. Mogą one dotyczyć: zaburzeń ortopedycznych (wady postawy, płaskostopie), problemów z układem oddechowym (zaburzenia oddychania w czasie snu, astma, zmniejszona tolerancja wysiłku), a także przyczynić się do kamicy dróg żółciowych, stłuszczenia wątroby, cukrzycy typu II, nadciśnienia tętniczego, zwiększonego ryzyka miażdżycy i chorób serca w młodym wieku. Czyli walka z otyłością to walka o zdrowie naszego dziecka. Wspierajmy nasze dzieci w walce z otyłością i nie szczędźmy mu pochwał i komplementów. Być może dzięki silnemu wsparciu najbliższych młody człowiek nie będzie szukał uspokojenia w słodyczach lub innych, wysokokalorycznych i smacznych posiłkach. A może wymarzone spodnie w mniejszym rozmiarze okażą się wspaniałą nagrodą i jednocześnie motywacją do dalszej pracy.